Τι είναι η Χειροπρακτική?
Η Χειροπρακτική είναι μια ανεξάρτητη επιστήμη υγείας, η οποία θέτει τις βάσεις της στη θεραπεία και τη πρόληψη των νευρομυοσκελετικών παθήσεων της σπονδυλικής στήλης, αλλά και των άκρων, καθώς επίσης και τις επιπτώσεις τους στο νευρικό σύστημα και γενικότερα στην υγεία.
Κάποιες από τις μεθόδους που χρησιμοποιεί σήμερα η Χειροπρακτική είναι γνωστές από την εποχή του πατέρα της Ιατρικής, Ιπποκράτη, και εφαρμοζόταν από τους αρχαίους Έλληνες στα Ασκληπιεία. Παρόμοιες μεθόδους με χειρισμούς, που διαδίδονταν εμπειρικά από γενιά σε γενιά, συναντάμε σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς μέχρι και τον μεσαίωνα.
Επίσημα και επιστημονικά πρωτοεμφανίστηκε στο τέλος του 19ου αιώνα στην Αμερική. Ιδρυτής και θεμελιωτής της σύγχρονης Χειροπρακτικής θεωρείται ο καναδός Ντάνιελ Ντέιβιντ Πάλμερ (1845-1913), ο οποίος ίδρυσε το πρώτο πανεπιστήμιο χειροπρακτικής το 1897 στην Αμερική. Ασχολείται με όλο το μυοσκελετικό σύστημα και τις παθήσεις αυτού με την θεραπεία να έρχεται από τα χέρια του θεραπευτή είτε με κινητοποιήσεις αρθρώσεων, μυών κλπ, είτε με ανατάξεις (thrust).
Η θεωρία της Χειροπρακτικής
Η ορθή λειτουργία του μυοσκελετικού και νευρικού συστήματος επηρεάζεται από τη δυσλειτουργία της σπονδυλικής στήλης, η οποία με τη σειρά της μπορεί να προκληθεί από πληθώρα μηχανικών προβλημάτων. Διάφορες είναι οι αιτίες που περιορίζουν τη σωστή κίνηση των σπονδύλων, κάτι το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την εμπόδιση και τον εκφυλισμό των σπονδυλικών αρθρώσεων, τη δυσλειτουργία των μυών και κατ’επέκταση τη πίεση και τον ερεθισμό των σπονδυλικών νεύρων. Πολλές είναι και οι συνέπειες που μπορούν να προκληθούν, όπως αυχενικό σύνδρομο, οσφυαλγίες και ισχιαλγίες.
Η Χειροπρακτική μέσω των ανατάξεων, στοχεύει στην ευκολότερη κίνηση των αρθρώσεων, στη μείωση του εκφυλισμού τους και το κυριότερο στην απελευθέρωση των σπονδυλικών μυών.
Συχνές ερωτήσεις
- Πρέπει να κάνω συγκεκριμένο αριθμό συνεδριών για να δω αποτέλεσμα?
Όχι. Η αρχή της χειροπρακτικής είναι ότι με τους χειρισμούς βοηθούν το σώμα για αυτοϊαση και αυτοδιόρθωση. Από την στιγμή που το σώμα ή μέρος του θα βρεθεί σε θέση ισορροπίας θα ξεκινήσουν οι κατάλληλες διεργασίες για την διατήρηση αυτής της θέσης. Έτσι οι θεραπείες δεν είναι συχνές και επαναλαμβάνονται ανάλογα με την αναγκαιότητα κάθε φορά.
- Πόσο επικίνδυνο είναι?
Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, στατιστικά ο κίνδυνος στα χέρια του χειροπρακτικού είναι ελάχιστος, σχεδόν ανύπαρκτος. Εξάλλου, για να γίνει κάποιος χειροπρακτικός, απαιτούνται πολλά χρόνια εκπαίδευσης.
- Ποια είναι τα οφέλη αυτής της θεραπείας?
- μείωση πόνου
- μείωση οιδήματος(πρήξιμο)
- μείωση της δυσκινησίας
- μείωση της δυσκαμψίας
- αύξηση της κίνησης
- γενικώς προάγει την λύση και διόρθωση μυοσκελετικών προβλημάτων και επανένταξη στις καθημερινές δραστηριότητες
- Σε ποιους απευθύνεται?
Η χειροπρακτική μπορεί να εφαρμοστεί τόσο προληπτικά όσο και θεραπευτικά. Έχει πολύ καλά αποτελέσματα σε προβλήματα αρθρώσεων, αυχενικά σύνδρομα, οσφυαλγίες κλπ
Απευθύνεται σε όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα και χρειάζονται αποκατάσταση :
- στην μέση
- στον αυχένα
- στη πλάτη
- στους ώμους
- στα ισχία
- στα γόνατα
- στα πέλματα
επίσης, σε:
- Άτομα με πρόσφατο ή χρόνιο πόνο που οφείλεται σε κάκωση ή δυσλειτουργία των δομών του νευρο-μυοσκελετικού συστήματος.
- Άτομα με μυοσκελετικό πόνο που έχουν δοκιμάσει μεθόδους κλασσικής φυσικοθεραπείας και δεν βρήκαν λύση στο πρόβλημά τους.
- Άτομα που παραπονιούνται για συμπτώματα, όπως πονοκέφαλος, ίλιγγος, δυσκαμψία, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, μυϊκή αδυναμία, αίσθημα αστάθειας κ.λπ.
Τα αίτια της δυσλειτουργίας των παθήσεων που αντιμετωπίζουμε συνήθως είναι μηχανικά (π.χ. συμπίεση, υποκινητικότητα, αστάθεια) και σχετίζονται με οξύ τραυματισμό ή επαναλαμβανόμενο μικρο-τραυματισμό. Η έναρξη της θεραπείας προϋποθέτει να έχει αποκλειστεί σοβαρή παθολογία (π.χ. κακοήθεια, κάταγμα), όπου κρίνεται αναγκαίο.
Η χειροπρακτική δεν πρέπει να εφαρμόζεται όταν υπάρχουν κατάγματα στη σπονδυλική στήλη ή εξαρθρώσεις που έχουν πλέον παγιωθεί. Επίσης, αντενδείκνυται σε περιπτώσεις βαριάς οστεοπόρωσης, σε φυματιώσεις των οστών, σε αγκυλοποιητικές σπονδυλοπάθειες κα. Ακριβώς επειδή σε ορισμένες περιπτώσεις η χειροπρακτική μπορεί να είναι ως και απαγορευτική, πρέπει πάντα ο θεραπευτής να παίρνει λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς.